Η καλλιέργεια είναι το πιο σημαντικό βήμα στην διαδικασία παραγωγής του ελαιοκάρπου από τον οποίο αργότερα θα παραχθεί το ελαιόλαδο. Έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε μία χώρα όπου η καλλιέργεια της ελιάς χρονολογείται από το 4.000 π.Χ, με παρουσία ήδη από το Μινωικό πολιτισμό.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 2.700 ελαιοτριβεία που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους ελαιοπαραγωγούς, οι οποίοι αποτελούν το 34% του αγροτικού πληθυσμού της χώρας.
Τις «καλές χρονιές» στην χώρα μας παράγονται περίπου 300.000 τόνοι λάδι εξαιρετικής ποιότητας, ενώ στο ελληνικό έδαφος καλλιεργούνται περίπου 132 εκατομμύρια ελαιόδεντρα. Γεγονός που αναδεικνύει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αναλογία για παραγωγή, καθώς τρία στα τέσσερα δένδρα της χώρας είναι ελιές.
Σύμφωνα με τον τοπικό τύπο του νησιού, οι ελιές είναι περίπου 11 εκατομμύρια και καλύπτουν το 28% του εδάφους του.
Η ποικιλία
Στη Λέσβο καλλιεργούνται κυρίως οι ποικιλίες: Κολοβή που καλύπτει το 75% των ελαιώνων, η μικρασιάτικη Αδραμυτιανή που καλύπτει το 20% και η Λαδολιά που καλύπτει το 5%.
Η σημερινή μέση ετήσια παραγωγή λαδιού φθάνει περίπου τις 25.000 - 30.000 τόνους λάδι.
Καλλιέργεια
Ο κύκλος καλλιέργειας ξεκινά μέσα Φεβρουαρίου, αμέσως μετά το τέλος της συγκομιδής. Το κλάδεμα είναι το βασικό στάδιο που διαμορφώνει το σχήμα των κλαδιών και επιτρέπει στον αέρα και στον ήλιο να φτάσουν στον καρπό.
Το κλάδεμα του ελαιόδεντρου είναι πραγματική τέχνη! Ο ελαιοπαραγωγός πρέπει προσεκτικά να κλαδέψει κάθε δέντρο χωριστά, ανάλογα με τις ανάγκες του.
Το επόμενο σημαντικό βήμα είναι η λίπανση, ώστε να εξασφαλιστεί η μεγάλη καρποφορία. Σημειώνουμε ότι η σωστή λίπανση πρέπει να γίνεται κατόπιν δειγματοληπτικού ελέγχου του εδάφους.
Κατά τη διάρκεια της άνοιξης, οι ελαιοπαραγωγοί, είναι αναγκασμένοι να πολεμήσουν τους μεγαλύτερους εχθρούς του ελαιοκάρπου, το δάκο και τον πυρηνοτρήτη , οι οποίοι μπορούν να μολύνουν και να καταστρέψουν μία υγιή και παραγωγική εσοδεία.
Ο δάκος καταστρέφει τον καρπό με το να τον τρυπάει για να εναποθέτει τα αυγά του, με αποτέλεσμα ο καρπός να οξειδώνεται και να υποβαθμίζεται η ποιότητά του.
Παράλληλα, ο πυρηνοτρήτης λειτουργεί ως εξής: Τα ενήλικα της ανθόβιας γενιάς τοποθετούν τα αυγά τους ένα – ένα, στα κλειστά άνθη της ελιάς. Η προνύμφη μπαίνει απ’ ευθείας στο κλειστό άνθος όπου αναπτύσσεται τρώγοντας κυρίως τους ανθήρες. ΄Ωσπου να συμπληρώσει την ανάπτυξή της προσβάλλει συνήθως πολλά άνθη, που τα συνδέει με νήματα (βαμβάκι).
Στη Λέσβο ο ψεκασμός για τον δάκο και τον πυρηνοτρήτη, έχει ανατεθεί σε ειδικά συνεργεία αλλά αυτό δεν είναι αποτελεσματικό τουλάχιστον μέχρι σήμερα, γιατί δεν γίνεται την κατάλληλη χρονική περίοδο. Το θέμα αυτό αξίζει περισσότερης σοβαρότητας διότι είναι θέμα εθνικής οικονομίας του νησιού αλλά και ευρύτερα.
Συγκομιδή
Η συγκομιδή των ελεών γίνεται συνήθως, από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο. Στην αρχή της περιόδου, το πρώτο ελαιόλαδο που παράγεται είναι πράσινο και πικάντικο και καλείται «αγουρέλαιο». Επιπλέον αυτές οι πρώιμες ελιές παράγουν λιγότερο ελαιόλαδο από τις πιο ώριμες που μαζεύονται τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, ωστόσο έχουν πιο έντονη γεύση και είναι γεμάτες αντιοξειδωτικά.
Τον καιρό της συγκομιδής οι ελαιοπαραγωγοί στρώνουν μεγάλα παραλληλόγραμμα δίχτυα κάτω από τα δέντρα και χρησιμοποιούν λεπτά κοντάρια (τέμπλες) για να ρίξουν τις ελιές.Με τη νέα τεχνολογία οι τέμπλες έχουν αντικατασταθεί με ηλεκτρικές.
Στη συνέχεια μαζεύουν τα δίχτυα με τα χέρια και ξεχωρίζουν τις ελιές από τα μεγαλύτερα κλαδιά που επίσης έχουν πέσει. Βάζουν τις ελιές σε σακιά και τις μεταφέρουν στο ελαιοτριβείο για να αλεστούν μέσα σε λίγες μέρες ή και ώρες, ώστε να επιτευχθεί η υψηλότερη δυνατή ποιότητα και να παραχθεί το φρέσκο ελαιόλαδο. Η χειροκίνητη συγκομιδή είναι μια πολύ σκληρή και επίπονη εργασία η οποία γίνεται τους χειμερινούς μήνες , καθώς ένας ελαιοπαραγωγός, ανάλογα με τον ελαιώνα και τις συνθήκες μπορεί να συλλέξει από 100 έως 200 κιλά ελιές την ημέρα. Παρόλα’ αυτά όμως η διαδικασία αυτη εξασφαλίζει ένα φρέσκο, εξαιρετικής ποιότητος ελαιόλαδο, πλούσιο σε αρώματα και με ευχάριστη γεύση.
Commentaires